Ik fiets er 400 meter voor om; de witte zwaan die in de bocht van de ruilverkaveling weg achter Jutrijp zit te broeden. Ik breng haar elke morgen een groet in de hoop op een morgen te ontdekken dat ze het nest verlaten heeft en er prachtige kuikens achter haar aan zwemmen in de naburige sloot. Dat het dit jaar wel gelukt is…
Elke keer wanneer ik er langs fiets op weg naar mijn werk in Heeg wordt ik wat droeviger. Vanaf begin april zit ze al op het nest. Trouw, met haar man scharrelend door het gras op maximaal een afstand van 100 meter. In blijde verwachting. Maar die verwachting duurt inmiddels veel te lang. Hoe blij kan ze nog zijn? Een leerling uit mijn klas zocht op dat een zwaan ongeveer 25 dagen op haar nest zit alvorens de eieren uitkomen. Daarna is er weinig kans op een goede afloop.
En nu zijn we twee maanden verder en nog altijd geen teken van leven onder haar prachtige donzen lijf. Wat zou ik haar graag willen helpen. Haar willen bijstaan wanneer ze van haar nest gehaald wordt. ‘Lieve schat, geef het maar op. Je hebt je best gedaan, het slechte weer getrotseerd, maar je mag nu stoppen…’, zoiets. Ik zou het haar zo gunnen. En dat dan haar man de vleugels spreidt, deze over haar heen vouwt en haar troost. Het zou zo mooi zijn.
’s Middags fiets ik meestal langs ‘de andere kant’ weer terug. Door IJlst, via het kronkelpaadje naar huis. Prachtige plek waar vele vogels broeden. Weide vogels, maar ook vele andere soorten. Op een prachtige middag, waarbij de zon het nog wat mooier maakt, zie ik een optocht door het water schuiven. Voorop een super trotse vader, daarachter een zeer tevreden en even trotse moeder, gevolgd door vijf schitterende witte kuikens. Het zijn zwanen. Ik zet mijn fiets op de standaard en probeer op gepaste afstand, als een natuurpaparazzi, fotos te maken van dit prachtige ritueel. Wat een plaatje!
Toch zorgt het ook voor mixt feelings. Het is zo mooi maar wat gun ik het ‘de Zwaan van Jutrijp’. Gewoon met het hele gezin zwemmen door de sloot als beloning van al die dagen warmte geven aan haar blijde verwachting…
