Een prachtige dag; 3 september 2022. Mijn club, AV Horror Sneek, vierde haar verjaardag. Al maanden van te voren waren we bezig geweest met het organiseren van dit heugelijke feit. Het moest een spetterend feest worden met voor iedereen wat wils. En dat werd het
Een dag met een officiële opening, een sportieve middag in de vorm van een zeskamp, een bbq voor de inwendige mens en een knallend feest tot slot. Van het begin tot het eind was het ook werkelijk een feest. De zon zag dat het goed was!…
Tijdens de opening mocht ik, als ‘lopend-club-geschiedenis-boek’ en speaker van de vereniging, de speech verzorgen. Een hele eer…
Hieronder mijn speech:
Horror is jarig! 75 jaar! 1 mei 1947…
Het is 1974, mijn vader fietst op een koude donderdagavond naar de sporthal in de Noorderhoek… Na lang zeuren mocht ik mee. Trainen met de pupillen en junioren in de C-kanhal. Mijn vader vond mij eigenlijk nog te jong maar ik vond het zo leuk en hij gaf toch training dus…vooruit dan maar.
Het zaadje in mijn rood-groene hart was gepland….mijn lidmaatschap werd een feit.
Horror bestond toen 27 jaar en kende al een aardige geschiedenis. In mijn latere jaren als jong atleet werd mij vaak gevraagd waar wij vandaan kwamen en waar de naam Horror voor stond. Vaak moest ik daarbij het antwoord schuldig blijven. Sneek kon ik natuurlijk met trots vertellen maar over de naam…tsja. Ik brabbelde iets over een stripfiguur maar hoe de vork nu werkelijk in de steel zat wist ik niet. Dat hoorde ik pas toen ik 5 jaar geleden in contact kwam met Ernesto Andriol. Hij was samen met een groepje Sneker mannen de oprichter van onze club. Prachtige verhalen hoorde ik op zijn kamer in het Bonifatiushuis aan de Leeuwarderweg. Warming up? Opbouw? De mannen deden er niet aan. Er werd gestart op de Oppenhuizerweg en in een gestrekte draf liepen ze via Oppenhuizen, Uitwellingerga terug naar Sneek… Wie het hardste kon…aldus de optekening van Ernesto.
De mannen besloten om een vereniging op te richten die werd ingeschreven bij de KNAU, de atletiekunie. Een belangrijke reden hiervan was dat Anton, neef van meerdere mannen in de groep, last had van de Engelse ziekte. Hij had ernstige longproblemen en moest na verblijf in het buitenland, conditie opbouwen. Hoe goed zou het zijn wanneer de mannen Anton konden begeleiden. En zo werd de vereniging een feit…
De taken binnen de vereniging werden verdeeld en er restte nog één punt op de vergadering; het bedenken van een naam. Toen er inmiddels menige minuten waren verstreken en er een aantal afdwaalden van het punt, pakte één lid het stripboek van Tompoes en begon er in te bladeren. Toeval of niet; in het boek kwam een zwart mannetje voor die verschrikkelijk hard kon lopen. Het mannetje heette Horror de ademloze, een mooie verwijzing naar Anton die immers longproblemen had. Er werd niet langer nagedacht en na het roepen van de naam Horror was deze bezegeld. AV Horror uit Sneek. Die naam had niemand! En dat klopt. Nu 75 jaar na dato staan we met onze naam in de top 10 van gekke namen. Geloof het of niet, we staan tweede!!!
U denkt nu natuurlijk, wat een prachtige naam; daar horen prachtige kleuren bij! Nou niets is minder waar. U denkt natuurlijk; wat doet hij in die vreselijke combinatie…. Dit zijn de clubkleuren van onze club. Onmogelijk te krijgen in de tijd waarin ik aan wedstrijdatletiek deed.
Maar nu even serieus; Horror is door de jaren heen een serieuze club geworden. Een club op niveau! Vele atleten van onze club hebben het geschopt tot de nationale en zelfs internationale top. Het gaat te ver om al deze atleten te noemen maar ik kan u melden dat er best veel zijn die nog een oranje shirtje in de kast hebben liggen en die diverse kampioenschapsmedailles in een kast of schoenendoos hebben. Kijk maar naar ons clubrecordbord. De records die daar op staan doen het ook nu nog goed op de nationale ranglijsten.
Dan de plek waar we nu staan. Onze atletiekbaan op het Schuttersveld. Toen Ernesto hier 4 jaar geleden kwam om zijn erelidmaatschap in ontvangst te nemen mocht hij ook even in het materialenhok kijken. Hij stond er met open mond naar te kijken. De man had niet verwacht dat hun initiatief was uitgegroeid tot een club met een sportcomplex en een ware schatkamer.
Dat was in het begin, ook in de eerste 35 jaar van de club niet zo geweest. We zijn echt heel Sneek doorgeschoven om te trainen. Ik noem er een paar: Black Boys terrein, Achter de Him, achter het Rasterhof zwembad in het burgemeester de Hooppark, Het veld van het Bogerman, Voetbalvelden van LSC aan de Leeuwarderweg en de talloze startplaatsen van duurloopjes zonder douchgelegenheid. Nee pas in 1980, door toedoen van onze Ereleden Lub en Grietje, kregen we eindelijk onze eigen plek. Een atletiekbaan van greffel, een eigen kantine, berghok en kleedkamers. Er werd zelfs in één van de kleedkamers een krachthonk ingericht.
Eén klein probleem; het park was gebouwd op veengrond en dit betekende dat de baan bij een fikse bui regelmatig onder water stond. Het maakte niet uit; we hadden onze eigen plek en daar ging het om. Er kon eindelijk op een goed niveau getraind worden. Na ongeveer 25 jaar, besloot de gemeente in 2004 de eerste paal te slaan in een gloednieuw sportcomplex. Onze atletiekbaan werd op 1 juni 2007 geopend en vanaf dat moment trainen en strijden we hier. Een dikke promotie omdat we de beschikking kregen over een kunststofbaan. Hoe het met ons gaat? Dat weet u…. We hebben een prachtige vereniging met een zeer gemêleerd gezelschap aan leden die het keer op keer weer voor mekaar krijgen een fantastisch sfeer te maken. Tijdens de evenementen van Horror maar ook tijdens de trainingen. Een vereniging om trots op te zijn. Een vereniging waar je bij wilt horen. Die nooit meer weg mag….
Maar die ook bedreigd wordt in zijn bestaan. Bedreigd wordt door onderbezetting. Bedreigd wordt door het steeds meer consumeren van de leden en het niet meer dragen met zijn allen. Die kanttekening mag op een dag als vandaag ook gemaakt worden…
Willen we blijven genieten van onze sport bij deze club dan zullen er meer mensen een klein deel van de taken moeten oppakken. Een wijs spreekwoord klinkt; Vele handen maken licht werk… Laten we het daar vandaag ook eens over hebben. Niet te lang maar wel als overweging ook om mee naar huis te nemen voor morgen. Want…
Vandaag vieren we feest! Zijn we er met zijn allen om te vieren. Vieren dat deze club 75 jaar bestaat. En het leven moet je vieren! Daarom heeft de feestcommissie zijn best gedaan om er een prachtige dag van te maken. Het weer helpt ons daarbij. Ik wens jullie allemaal een prachtige dag toe. Ontmoet elkaar, haal verhalen op, maak nieuwe plannen en vier! Mensen gefeliciteerd met jullie club, onze club…. AV Horror is 75!!! Hoera!!!
